Vijf signalen dat jouw innerlijke kind aandacht vraagt
Hoe weet je dat je naar binnen mag keren?
Misschien heb je er wel eens van gehoord: het innerlijke kind. Dat deel in jou dat nog steeds de gevoelens, verlangens en soms ook de pijn draagt van toen je klein was. Vaak denken we dat het verleden achter ons ligt. Maar je innerlijke kind leeft nog steeds in jou, en soms dringt het zich op een verrassende manier naar voren in je dagelijks leven.
Je merkt het vaak niet direct. Je denkt: Waarom reageer ik nu zó heftig? Waarom voel ik me ineens zo klein, onzeker of boos? En toch zijn dat precies de momenten waarop jouw innerlijke kind zich laat zien en vraagt om aandacht.
In dit blog deel ik vijf signalen waaraan je kunt merken dat jouw innerlijke kindje actief is. Misschien herken jij jezelf hierin.
1. Je emoties zijn sterker dan de situatie
Ken je dat? Iemand maakt een opmerking die eigenlijk klein en onschuldig is, maar jij voelt een golf van boosheid of verdriet opkomen. Of er gebeurt iets op je werk waardoor je je ineens totaal afgewezen voelt.
Je rationele, volwassen deel weet vaak best dat het “niet zo erg” is. En toch lijkt de emotie alles te overspoelen. Dit is een duidelijk signaal dat jouw innerlijke kind wordt geraakt. Het voelt zich net zo machteloos of eenzaam als vroeger.
Let ook eens op je lichaam in zulke momenten. Misschien merk je een brok in je keel, een knoop in je buik of tranen die zomaar stromen. Dat zijn vaak de fysieke signalen dat een oud gevoel opnieuw wordt aangeraakt.
2. Je hunkert naar bevestiging
Soms lijkt je eigenwaarde afhankelijk van hoe anderen naar je kijken. Je verlangt naar complimentjes, geruststelling of erkenning. En als die uitblijven, voel je je onzeker, alsof je niet goed genoeg bent.
Dat voortdurende zoeken naar bevestiging wijst vaak terug naar de kindertijd. Misschien moest je toen liefde of aandacht verdienen door te presteren of je aan te passen. Het innerlijke kind in jou verlangt nog steeds naar die erkenning.
Je merkt het in sociale situaties: je voelt spanning, je houdt je adem in of je bent voortdurend bezig met wat de ander van je vindt. Het is alsof het kind in jou bang is om opnieuw niet gezien te worden.
3. Je drukt gevoelens weg
Sommige emoties voelen zó heftig dat je ze liever niet toelaat. In plaats daarvan zoek je afleiding: scrollen op je telefoon, snaaien, series kijken of eindeloos werken. Alles om maar niet te hoeven voelen.
Dat is begrijpelijk. Vaak was dit vroeger de enige manier om te overleven. Als kind waren bepaalde gevoelens te groot om alleen te dragen. Dus leerde je ze weg te stoppen.
Maar vandaag merk je misschien dat die oude strategie je niet verder helpt. Je lichaam verraadt het vaak: een ademhaling die hoog blijft, een verkrampte borstkas of een gevoel dat je maar niet wilt zakken in wat er is. Dat is het innerlijke kind dat roept: Zie mij, voel mij.
4. Je raakt verstrikt in terugkerende patronen
In relaties, of dat nu met je partner, je kinderen of vrienden is, merk je soms dat je steeds in dezelfde dynamiek belandt. Je voelt je afhankelijk van de ander, of je trekt je juist terug uit angst voor afwijzing. Of je merkt dat je jezelf verliest in please-gedrag, terwijl je diep vanbinnen boos bent dat je zo weinig terugkrijgt.
Dat zijn geen toevallige patronen. Het zijn herhalingen van oude ervaringen: hoe je vroeger geleerd hebt met liefde, nabijheid en aandacht om te gaan. Je innerlijke kind probeert via de ander alsnog te krijgen wat het ooit tekortkwam.
Ook hier spreekt je lichaam duidelijke taal. Misschien voel je een benauwdheid bij intimiteit, spanning rond je hart of een knoop in je maag als iemand te dichtbij komt. Het zijn herinneringen die je lijf nog draagt, zelfs als je hoofd zegt dat je veilig bent.
5. Je innerlijke criticus is luid aanwezig
Misschien herken je een strenge stem in jezelf. Die stem die zegt dat je harder moet werken, dat je het nooit goed genoeg doet, dat je anderen teleurstelt. Het kan voelen alsof je voortdurend onder druk staat, zelfs in de kleinste dingen.
Die criticus is vaak de echo van stemmen uit je kindertijd. Van ouders, leraren of andere belangrijke volwassenen die hoge eisen stelden of vaak kritisch waren. Het kind in jou heeft dat overgenomen en is gaan geloven dat het pas veilig is als je alles perfect doet.
In je lichaam voel je dit vaak als spanning: strakke kaken, stijve schouders, een drukkend gevoel in je borst. Alsof je letterlijk de last draagt van altijd moeten presteren.
En nu?
Het belangrijkste is dit: er is niets mis met jou. Deze signalen betekenen niet dat je “te emotioneel” bent of “zwak”. Het zijn aanwijzingen dat er in jou een jong deel is dat nog steeds liefde en aandacht nodig heeft.
In plaats van jezelf te veroordelen, kun je nieuwsgierig worden. Vraag jezelf:
- Welk deel van mij voelt zich nu zo geraakt?
- Wat zou mijn innerlijke kind op dit moment nodig hebben?
- Kan ik mezelf troosten, geruststellen of veiligheid geven?
Soms kan het al helpen om je handen op je hart te leggen, diep adem te halen en zachtjes te zeggen: Ik zie je, ik ben er voor je. Kleine gebaren die jouw innerlijke kind laten voelen dat het eindelijk welkom is.
Werken met je innerlijk kind maakt zoveel moois zichtbaar en voelbaar
Je innerlijke kind spreekt via emoties die groter lijken dan de situatie, via je zoektocht naar bevestiging, via het vermijden van gevoelens, via terugkerende patronen in relaties en via die strenge innerlijke stem.
Zie deze signalen niet als last, maar als uitnodiging. Een uitnodiging om jezelf dieper te leren kennen, oude pijn te helen en de delen van jou die ooit gekwetst zijn opnieuw te omarmen.
Want hoe meer jij je innerlijke kind liefde geeft, hoe meer rust, vrijheid en verbinding je zult ervaren in je dagelijks leven.
En wil je hier écht diepgaand mee aan de slag?
Op 2 november organiseren we de Energy Soul Power Day: een dag vol lichaamsgericht innerlijk kindwerk die helend en transformerend werkt.
Er zijn nog een paar plekjes vrij. Meer informatie en mogelijkheid tot inschrijven vind je hier:
